QUI ÉS DÉU?




¿Quién es Dios?
No es el que gritan las iglesias.
Ni el que te dibujan con cara de juez y olor a incienso viejo.
Dios no es un castigo disfrazado de fe.
Ni un oportunista que bendice a los de siempre.

Dios no necesita portavoces.
Y mucho menos los que hablan en su nombre
mientras condenan a media humanidad.

A Dios le da igual si amas a otro hombre,
o tú, mujer, a otra mujer.
A Dios no le importa tu pasado,
ni tu ropa,
ni si dudas,
ni si gritas.

Dios no tiene una libreta.
No apunta pecados.
No pasa lista.
No amenaza con fuego.

Eso solo lo hacen los humanos,
los que se creen hijos de Dios,
y en realidad son hijos de la grandísima mentira.
Y de una hipocresía vestida de sotana,
predicando con los brazos en alto,
repitiéndose en palabras sin sentido,
con el corazón negro por el prejuicio.

Dios no condena. Dios libera.
Dios no asusta. Dios abraza.
Dios no señala. Te defiende.
Murió por ti, sin condiciones.

Dios no es religión.
Es libertad.
Es verdad sin miedo.
Es amor que no exige etiqueta,
ni uniforme,
ni obediencia ciega.

Quien te acusa,
quien te dice que no vales,
que eres un error,
no habla por Dios.
Habla por su propia herida,
por su odio disfrazado de doctrina.
Es un alma rota que no ha conocido el amor.

Dios no hace guerras.
No divide.
No dice “yo tengo razón”.

Dios dice:
“Yo soy.
Soy universal.
Y tengo miles de nombres.
Siempre que empiecen por:
amor,
justicia,
y verdad.”

Qui és Déu?

Déu no és el que criden les esglésies.
Ni el que et pinten amb tanta mala llet.
No és un jutge.
Ni un oportunista disfressat de santedat,
com els agradaria a molts d’ells —
els que diuen que parlen en el seu nom.

Déu no té una llibreta.
No apunta pecats.
No enumera faltes,
ni t’amenaça amb portes tancades.

Tot això ho fan els humans —
aquells que es pensen fills de Déu,
i no són més que fills de la grandíssima puta.

Déu no condemna.
Allibera.
Déu no et fa por.
T’abraça. Et defensa.

Va morir per tu.
Perquè t’estima. Sense condicions.

Déu no és religió.
És llibertat.
Llibertat d’ànimes que estimen,
que no jutgen,
que no ofeguen,
que no s’amaguen darrere de legalismes absurds
plens d’imbecil·litat i de mala llet.

El qui t’acusa i et fa por no parla per Déu.
Parla pensant que és Déu —
però és només un amargat,
enganyat,
un pobre home... o una pobra dona
incapaç d’estimar sense regles.

Déu no fa guerres.
No mata.
No separa.
No diu: “Jo tinc la raó.”

Déu diu:
“Jo sóc.
Sóc universal.
Tinc milers de noms,
sempre que comencin per:
amor,
justícia,
i veritat.”

Comentarios

Entradas populares de este blog

POEMA DE AMOR PARA MARIANA

DESNUDATE (POEMA EROTICO)

DESNUDA(POEMA EROTICO)