viernes, 21 de noviembre de 2014

EL AMANTE ENIGMATICO Y SU CAMBIO


En un beso te encontré
y entre juegos te perdí
para volverte ha alejar de mi.
y buscarte al azar.

Entre esperas eternas
junto a parques solitarios
al alcance  de mi mano
y a la vez rechazada
y olvidada
como si nunca hubieses existido.

Cuantas lagrimas te hice derramar
y por cuanto tiempo fuiste mi juego preferido
como me gustaba hacerte derogar.
y como disfrutaba haciéndolo...

Quien se perdió primero?
y como llegue a liberarte?
que vi en ti en ese instante
que me cambio el pensar...
acaso fueron tus ruegos?
o tu manera de luchar?

No lo recuerdo....
solo se que un día al despertar
tu ya no eras mi juego
y yo o era el hombre
que te hacia suspirar

Te deje volar libre
y cuide de que tu vuelo
fuera un devenir de bellos recuerdos
y de sentirte segura y protegida
ya no eras mi victima
ni yo tu verdugo
eras una rosa blanca
y yo era tu fragancia.


4 comentarios:

  1. Bonito poema Gerard. Todo un placer dedicar estas horas de descanso para encontrar estos versos. Un saludo desde la Galicia más húmeda

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. que ganas tengo de irme a galicia y comer y comer y comeeeer!! jajajaja.

      Eliminar
  2. Un poema bello, y también un cocido gallego, todo bueno, no era victima, no era verdugo, tan solo un amor inmaduro :) Desde mi bella tierra Gallega .Besiños

    ResponderEliminar
  3. Hermoso!! me encanto! amor y pasion no tienen solucion, nos alegramos por ser parte de alguien mas, nos destinamos a poseer esa persona y esa persona solo nos pose en nuestros pensamientos la pasion cambia y se vuelve algo mas intenso que ellos, cuando encuentras el amor despues de toda aquella atraccion y juegos, esto se vuelve lo mas deseado y el amor mas suspirado pedido y suplicado.

    ResponderEliminar

PENSANT AMB TÚ

Quan parlo de tu No m'entén la gent Pensen milers de coses Cap ni una acertada. Com mostrate? Puc fer veure el vent? Puc descriure'l...