martes, 17 de febrero de 2015

EL ROSTRO DE UN ANGEL

Sin palabras...
porque mueren en ese espacio
entre la timidez y la admiración...
sin ser nombradas.

Podría mirarte sin abrir los ojos
porque tengo tu rostro
grabado en el alma.

Y es en la distancia...
como un secreto guardado,
que me siento enamorado,
de tu infinita belleza.

Como un niño...
observándote callado,
tímidamente.
sin apenas alzar la mirada del suelo,
temiendo perderme
si me atrevo a mirarte por mas tiempo,
porque cuando alzo los ojos y te veo,
me sorprendo a mi mismo
sintiéndome invadido,
por una felicidad extraña.

Eres ese sentimiento
del que me han hablado tantas veces
el mismo que tuve apartado
por miedo a no verme reflejado.

El  Rostro de un ángel tienes
de belleza fascinante,
y te temo, como anhelo,
porque cada vez que te miro pienso:
si vuelvo a mirarla...
si sigo sintiendo...
me perderé para siempre en esos ojos
y no volvere a encontrarme de nuevo.


No hay comentarios:

Publicar un comentario

PENSANT AMB TÚ

Quan parlo de tu No m'entén la gent Pensen milers de coses Cap ni una acertada. Com mostrate? Puc fer veure el vent? Puc descriure'l...