miércoles, 30 de noviembre de 2022

MARIONA

 Tal vez me haya olvidado de ti algunas veces .

 Me perdí muchas etapas de tu vida.

Pásate a ser mujer y yo recordaba a una niña. 

Perdoname.

Perdona mi poca atención 

Mis pocas palabras contigo 

Y lo más triste ,cariño mío,

Que no se que decirte. 

Hoy cumples 24 años  y en mi amargura se que no he compartido tanto como debería. 

Me siento como un extraño cuando en realidad soy tu tío el hermano de tu padre.

Y lo digo alto. He sido cobarde.

Me he escudado en pretextos 

Y siempre desde que creciste 

Me mantuve lejos.

Aunque si recuerdo haber jugado contigo haberte llevado a la playa a comer juntos en un restaurante con tu hermana.

Recuerdo que eras una niña tan buena y con un corazón tan grande

Como lo son tus hermosos ojos marrones claros .

No se exactamente como pasó 

Que me alejo y porque permití que sucediera.

Creo cariño que fue mi egoísmo disfrazado de vergüenza. 

Aún así.  Aún así, nunca he dejado de quererte aunque no te lo haya demostrado. 

Lo ocultaba con comentarios hirientes y enfado

Pero no era a ti a quien gritaba

Sino a la sombra de un amor que se me escapaba de las manos

Y no sabía cómo hablarte porque cuando te miraba no te veia 

Yo veía a una niña de ojos grandes que me sonreía y quería estar conmigo porque la hacía reír 

Pero esa niña creció y no me sonreía porque no quería que la tratara como a una niña y no sabía hacerlo.

Perdoname si puedes 

Porque en verdad te digo que por ti arderia sin pensarlo en el infierno

Y aún que no te la haya dicho las muchas veces que quería. 

Mariona, te quiero.

DEDICAT A LA MEVA NEBODA MARIONA FOZ FIGUEROLA. 

PER MOLTS ANYS REINA.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

PENSANT AMB TÚ

Quan parlo de tu No m'entén la gent Pensen milers de coses Cap ni una acertada. Com mostrate? Puc fer veure el vent? Puc descriure'l...