miércoles, 10 de marzo de 2021

Auto conocimiento

 Le escribo al silencio.

A lo más profundo e importante;

Al secreto más callado.


Conociendo en cada paso;

En cada error cometido:

Una experiencia que me vuelve distinto.


Profundizando en las insondables manifestaciones que voy conociendo

Sobre quién soy realmente. 

Perdonandome..

Queriendo conocer al ser ,

Aún en construcción ,

Que hay en mí. 

Ya no miro con nostalgia ese pasado presente

Ni huyo de la verdad inconfesable. 

No soy tan distinto y a la vez soy un océano de posibilidades. 

Quien soy?...


Forma parte de esa historia 

Que cada día 

En voces cercanas que me reflejan

Un hombre niño

Un niño hombre.

Que aprende y reconoce

Lo importante y desechable.


Esperanza, es una amiga verdadera.

Paciencia ,un arte que voy cultivando.


Y aún siendo impulsivo y a veces cobarde,

Tengo un fuerte instinto de supervivencia. 


He hallado una paz merecida

Aunque luche cada dia

Por acercarme al hombre que sin duda

Llegare a ser.

Aprendiendo de los errores del hombre que he sido.

Intentando ser humilde;

Ser yo mismo.


Y aunque tarde 

Y sea incierto o predecible mi camino.

Esta vez voy subiendo la montaña 

A mi ritmo..


Y alcanzaré la cima 

Por muy difícil

Que sea ese conseguirlo. 

DEDICADO A MI MISMO.

Gerard Foz Bosch.

1 comentario:

explicant Jesús.

Sí, del cor surt lo que tu ets  Amb els teus llavis beneixes O malaeixes. Tot lo que pronuncies i declarés te poder Vigila que dius Que de l...